19. به ما یاد بده که به او چه بگوییم،زیرا فکر ما نارساست و نمی‌دانیم که چگونه با او صحبت کنیم.
20. من جرأت آن را ندارم که با خدا حرف بزنم،زیرا می‌ترسم که کشته شوم.
21. همان‌طور که نمی‌توانیم در آسمان صاف و بی‌ابر،به نور خورشید نگاه کنیم،
22. همچنین نیز نمی‌توانیم به جلال با هیبت خدا،که با شکوه تمام بر ما می‌درخشد، خیره شویم.
23. خدای قادر مطلق آن‌قدر با عظمت است که ما حتّی نمی‌توانیم تصوّر کنیم.او در قدرت و عدالت بزرگ است و نسبت به همه از روی انصاف رفتار می‌کند و بر کسی ظلم نمی‌کند.
24. بنابراین همهٔ انسانها از او می‌ترسندو او به کسانی‌که ادّعای حکمت می‌کنند، توجّهی ندارد.