13. آنانی که بی‌خدا می‌باشند، همیشه خشمگین هستندو حتّی در وقت هلاکت هم از خدا کمک نمی‌طلبند.
14. در جوانی می‌میرندو عمرشان با ننگ و رسوایی به پایان می‌رسد.
15. امّا خدا رنجدیدگان را از سختی و زحمت نجات می‌دهدو در حقیقت وقتی‌که رنج می‌بینند، گوشهایشان را باز می‌کنند.
16. خدا تو را از رنج و مصیبت می‌رهاندو به جایی می‌آورد که خوشبخت و آرام باشیو سفرهٔ تو را با نعمات خود پُر می‌کند.
17. امّا اکنون به‌خاطر شرارت خود سزاوار مجازات هستی.
18. پس احتیاط کن، مبادا کسی تو را با رشوه و ثروتاز راه راست منحرف سازد.
19. ناله و فریاد تو سودی نداردو با قدرت خود نمی‌توانی از مصیبت رهایی یابی.
20. در آرزوی فرا رسیدن شب نباش،چرا که شب وقت هلاکت ملّتهاست.
21. به راه گناه مرو، زیرا به‌خاطر گناه بودکه تو به این مصیبتها گرفتار شدی.