17. زیرا آنها به قادر مطلق گفتند:«با ما کاری نداشته باش. تو نمی‌توانی به ما کمک کنی.»
18. درحالی‌که خدا خانه‌هایشان را از هرگونه نعمت پر کرده بود.به همین جهت، من خود را از راه ایشان دور می‌کنم.
19. وقتی شریران هلاک می‌شوند،اشخاص صالح و بی‌گناه شادی می‌کنند و می‌خندند
20. و می‌گویند: «بدخواهان ما از بین رفتندو دارایی و مالشان در آتش سوخت.»
21. پس ای ایّوب،با خدا آشتی کن و از دشمنی با او دست بردار؛تا از برکات او برخوردار شوی.
22. تعالیم او را بپذیرو کلام او را در دلت حفظ کن.
23. اگر به سوی خدا بازگردیو بدی و شرارت را در خانه‌ات راه ندهی،آنگاه زندگی گذشته‌ات به تو بازمی‌گردد.
24. طلایت را دور بینداز،طلای نابت را در بستر خشک رودخانه بینداز.
25. آن وقت خود خداوند طلای خالصو نقرهٔ تو خواهد بود.
26. آنگاه پیوسته به او اعتماد خواهی نمودو از وجود او لذّت خواهی برد.
27. وقتی به حضور او دعا کنی، دعایت را می‌پذیردو می‌توانی نذرهایت را بجا آوری.
28. هر تصمیمی که بگیری، در انجام آن موفّق می‌شویو راههایت همیشه روشن می‌باشند.
29. خدا مردمان حلیم و فروتن را سرفرازو اشخاص متکبّر را خوار و ذلیل می‌سازد.
30. پس اگر درستکار بمانی و گناه نکنی،او تو را نجات خواهد داد.