19. شما می‌گویید که خدا فرزندان گناهکاران را به عوض آنها مجازات می‌کند،امّا من می‌گویم که خدا باید خود گناهکار را جزا بدهد،تا بداند که خدا از گناه چشم نمی‌پوشد.
20. خودشان باید نابودی خود را ببینندو از جام غضب قادر مطلق بنوشند.
21. آیا انسان پس از مرگ،زمانی که شمارهٔ ماههایش به سر آیند،نگران خانواده‌اش خواهد بود؟
22. آیا کسی می‌تواند به خدایی که داور عالم است، چیزی بیاموزد؟
25. برخی هم در بدبختی،درحالی‌که لذّتی از زندگی نبرده‌اند، می‌میرند.
26. امّا همه یکسان به خاک می‌روندو خوراک کرمها می‌شوند.
27. من افکار شما را می‌دانم و نقشه‌های کینه‌توزانه‌ای که برای من می‌کشید.
28. می‌گویید: «خانهٔ بزرگان و امیران چه شدو آنهایی که کارشان همیشه شرارت بود، کجا هستند؟»
29. بروید از کسانی‌که دنیا را دیده‌اند بپرسیدو شرح سفر آنها را بخوانید.
30. آنگاه خواهید دانست که عموماً اشخاص بدکار در روز بد و مصیبت در امان می‌مانندو از غضب خدا نجات می‌یابند.
31. کسی نیست که شرایران را متّهم کندو به سزای کارهایشان برساند.
32. وقتی می‌میرند با احترام خاصی به خاک سپرده می‌شوندو در آرامگاهشان نگهبان می‌گمارند.
33. مردمِ بسیار جنازهٔ آنها را مشایعت می‌کنند،حتّی خاک هم آنها را با خوشی می‌پذیرد.