7. سرانجام مانند فضلهٔ خود دور انداخته شده، برای همیشه نابود می‌گردندو آشنایانشان می‌گویند:«آنها کجا هستند؟»
8. همچون خواب و خیال محو می‌شوند،و دیگر دیده نخواهند شد
9. بدکاران دیگر دیده نخواهند شد و از جایی که زندگی می‌کردند برای همیشه ناپدید می‌گردند.
10. فرزندانشان از مردم فقیر گدایی می‌کنند و همهٔ آنچه را که از مردم بزور گرفته بودند، پس می‌دهند.
11. بدنهایشان که زمانی جوان و نیرومند بود،به گور می‌رود و خاک می‌شود.
14. امّا آنچه را که خورده‌اند، در شکمشان ترش کرده،به زهرمار تبدیل می‌شود
15. و ثروتی را که بلعیده‌اند، قی می‌کنند.خدا همه را از شکمشان بیرون می‌کشد.
16. آنچه را که خورده‌اند،مانند زهر مار آنها را مسموم کرده، هلاک می‌سازد.
17. آن‌قدر زنده نمی‌مانندکه از نعمات روغن زیتون، شیر و عسل بهره‌ای ببرند
18. و از دارایی و اموال خود استفاده کنندو لذّت ببرند.
19. زیرا آنها به مردم مسکین ظلم نموده، مال ایشان را غصب کردندو خانه‌ای را که خودشان نساخته بودند، بزور گرفتند.