18. خداوند فرمود: «سرزمین کنعان رابه عنوان ملکیّت به شما می‌بخشم.»
19. وقتی تعداد آنها کم بودو در سرزمین کنعان غریب
20. و در کشورها و سلطنت‌ها سرگردان بودند،
21. خداوند به هیچ‌کس اجازه نداد که به آنها آزاری برساندو برای پشتیبانی آنها به پادشاهان هشدار داد.
22. و فرمود: «به برگزیدگان من ظلم نکنید،و به انبیای من ضرر نرسانید»
23. ای مردم زمین، خداوند را بسرایید.از نجات او هر روز سخن بگویید.
24. جلال او را به ملّتها اعلام نمایید.کارهای شگفت او را در میان همهٔ مردم بگویید.
25. خداوند بزرگ است، او را بسیار ستایش کنیداو از همهٔ خدایان شگفت‌انگیزتر است.
26. زیرا همهٔ خدایان مردم بُتها هستند،امّا خداوند آسمانها را آفرید.
27. شکوه و جلال در حضور اوست،و نیرو و شادمانی در معبد بزرگ او.