21. شخص دانا از روی فهمش شناخته می‌شود و سخنان دلنشین او تأثیر زیادی دارد.
22. حکمت برای کسانی‌که از آن برخوردارند، چشمهٔ حیات است؛ ولی حماقت برای مردم نادان مجازات به بار می‌آورد.
23. دل شخص دانا، لبهای او را هدایت می‌کند و سخنان او تشویق‌آمیز است.
24. سخنان محبّت‌آمیز مانند عسل شیرین است و جان انسان را شفا می‌دهد.
25. راههایی هستند که به نظر انسان راست می‌آیند، امّا عاقبت به مرگ منتهی می‌شوند.
26. اشتهای کارگر، او را به کار وادار می‌کند، زیرا او می‌خواهد شکم خود را سیر کند.