12. پادشاهان نباید ظلم کنند، زیرا تخت سلطنت بر اساس عدالت استوار می‌ماند.
13. پادشاهان اشخاص راستگو را دوست دارند و از وجود آنها خشنود می‌شوند.
14. خشم پادشاه پیک مرگ است، امّا شخص عاقل آن را فرو می‌نشاند.
15. خوشی و رضایت پادشاه مانند ابر بهاری است که حیات به ارمغان می‌آورد.
16. کسب حکمت بهتر است از اندوختن طلا و نقره.
17. راه مردم نیک از بدی به دور است و هر که در این راه قدم بردارد، جان خود را حفظ خواهد کرد.
18. نتیجهٔ غرور، هلاکت است و تکبّر به سقوط می‌انجامد.