27. هرگاه شخصی ندانسته گناهی کند، آن وقت باید یک بُز مادهٔ یک ساله را به عنوان قربانی گناه تقدیم کند
28. و کاهن در حضور خداوند برایش کفّاره نماید و آن شخص بخشیده می‌شود.
29. این قانون را بیگانگانی هم که در بین شما سکونت دارند، رعایت کنند.
30. امّا اگر کسی عمداً مرتکب گناهی شود، خواه اسرائیلی باشد خواه بیگانه، آن شخص در برابر خداوند، گناه ورزیده است و باید از اجتماع طرد شود،
31. زیرا او فرمان خداوند را رد نموده، از فرمان او عمداً سرپیچی کرده است. او مسئول عقوبت خود خواهد بود.
32. هنگامی‌که قوم اسرائیل در بیابان بودند، مردی را دیدند که در روز سبت هیزم جمع می‌کند.
33. آنها او را نزد موسی و هارون و سایر رهبران قوم بردند.
34. آنها او را در زندان انداختند، چرا که نمی‌دانستند با او چه کنند.