1. مردم در جواب می‌گویند:«چه کسی می‌توانست آنچه را که ما اکنون شنیدیم، باور کند؟چه کسی می‌توانست در تمام این چیزها قدرت خداوند را ببیند؟
2. ارادهٔ خداوند بر آن بود که بندهٔ اومثل نهالی در زمین خشک رشد کند.او نه زیبایی و نه اُبهتی داشت که مردم به او توجّه کنند،و نه جذابیّتی که توجّه دیگران را جلب کند.
3. ما او را خوار شمردیم و طرد کردیم،و او متحمّل رنج و درد شد.کسی نمی‌خواست حتّی به او نگاه کند،ما او را نادیده گرفتیم، مثل اینکه اصلاً وجود نداشت.