4. خداوند قادر به من آموخته است چه بگویم،تا بتوانم خستگان را توانایی بخشم.هر صبحگاه مرا مشتاق می‌سازدتا به تعالیم او گوش دهم.
5. خداوند به من فهم عطا کرده است.من سرکشی ننموده‌ام،و به او پشت نکرده‌ام.
6. پشتم را برای آنهایی که مرا با شلاّق می‌زدند، برهنه نمودم،و وقتی به من ناسزا می‌گفتند،ریش‌های مرا می‌کندند،و به من آب دهان می‌انداختند، اعتراضی نکردم.
7. ناسزاهای آنها مرا ناراحت نمی‌کند،چون خدای قادر مطلق به من کمک می‌کند.من آمادهٔ تحمّل آنها هستم،و می‌دانم که شرمنده نخواهم شد،
8. چون خدا نزدیک استو او بی‌گناهی مرا ثابت می‌کند.آیا کسی جرأت دارد مرا به جرمی متّهم کند؟بیایید به دادگاه برویم،بگذارید او اتّهامات خود را ارائه دهد!