1. ای اسرائیل، خداوندی که تو را آفریده است، می‌گوید:«نترس، من تو را نجات خواهم داد.من تو را به اسم خواندم و تو به من تعلّق داری.
2. وقتی تو از آبهای عمیق می‌گذری، من با تو خواهم بود.مشکلات بر تو چیره نخواهند شد.وقتی از میان آتش رد شوی، نمی‌سوزی،و سختی‌ها به تو صدمه‌ای نخواهند زد.
3. چون من، خداوند، خدای تو‌قدّوس اسرائیل هستم که تو را نجات می‌دهم.برای آزادی تو مصر را فدا می‌کنم؛و برای نجات جان تو سبا و حبشه
4. و تمام ملّتها را فدا خواهم کرد.زیرا تو برایم عزیز هستیو چون تو را دوست دارم و به تو افتخار می‌کنم.
5. نترس، من با تو هستم!«از سرزمینهای دوردست، هم از مشرق و از مغربقوم تو را برمی‌‌گردانم.
6. به شمال می‌گویم آنها را آزاد کنو به مشرق دستور می‌دهم مانع رفتن آنها نشود.بگذارید قوم من از سرزمینهای دوردستواز تمام نقاط جهان بازگردند.
7. آنها قوم خود من هستند،من آنها را آفریدم تا باعث جلال من باشند.»
8. خدا می‌گوید:«قوم مرا به دادگاه احضار کنید.آنها چشم دارند، امّا نابینا هستند؛آنها گوش دارند، ولی نمی‌شنوند.