19. در روز شقاوت من، ایشان مرا دریافته بودند. لیکن خداوند تکیه گاه من بود.
20. مرا به مکان وسیع بیرون آورد. و مرا خلاصی داد چونکه به من رغبت میداشت.
21. پس خداوند مرا به حسب عدالتم جزا خواهدداد. و به حسب پاکیزگی دستم مرا مکافات خواهد رسانید.
22. زیرا که طریق های خداوند را حفظ نمودم. و ازخدای خویش عصیان نورزیدم.
23. چونکه جمیع احکام او در مد نظر من است. واز فرایض او انحراف نورزیدم.
24. و به حضور او کامل شدم. و از عصیان ورزیدن، خویشتن را بازداشتم.
25. بنابراین خداوند مرا به حسب عدالتم جزا داد. و برحسب صداقتی که در نظر وی داشتم.
26. با شخص رحیم، خویشتن را رحیم خواهی نمود. و با مرد کامل با کاملیت رفتار خواهی کرد.
27. با شخص طاهر به طهارت عمل خواهی نمود. و با کج خلقان مخالفت خواهی کرد.