10. او در جهان بود و جهان به واسطه او آفریده شد و جهان او را نشناخت.
11. به نزد خاصان خود آمد و خاصانش او را نپذیرفتند؛
12. و اما به آن کسانی که او را قبول کردند قدرت داد تا فرزندان خدا گردند، یعنی به هرکه به اسم اوایمان آورد،
13. که نه از خون و نه از خواهش جسد و نه از خواهش مردم، بلکه از خدا تولدیافتند.
14. و کلمه جسم گردید و میان ما ساکن شد، پراز فیض و راستی و جلال او را دیدیم، جلالی شایسته پسر یگانه پدر.