1. در صهیون کرنا بنوازید و در کوه مقدس من صدا بلند کنید! تمامی ساکنان زمین بلرزندزیرا روز خداوند میآید و نزدیک است.
2. روزتاریکی و ظلمت، روز ابرها و ظلمت غلیظ مثل فجر منبسط بر کوهها! امتی عظیم و قوی که مانندآن از ازل نبوده و بعد از این تا سالها و دهرهای بسیار نخواهد بود.
3. پیش روی ایشان آتش میسوزاند و در عقب ایشان شعله ملتهب میگردد. پیش روی ایشان، زمین مثل باغ عدن ودر عقب ایشان، بیابان بایر است و نیز از ایشان احدی رهایی نمی یابد.
4. منظر ایشان مثل منظراسبان است و مانند اسبسواران میتازند.
5. مثل صدای ارابهها بر قله کوهها جست و خیزمی کنند؛ مثل صدای شعله آتش که کاه رامی سوزاند؛ مانند امت عظیمی که برای جنگ صف بسته باشند.
6. از حضور ایشان قوم هامی لرزند. تمامی رویها رنگ پریده میشود.
7. مثل جباران میدوند، مثل مردان جنگی بر حصارهابرمی آیند و هر کدام به راه خود میآیند وطریقهای خود را تبدیل نمی کنند.
8. بر یکدیگرازدحام نمی کنند، زیرا هرکس به راه خودمی خرامد. از میان حربهها هجوم میآورند وصف های خود را نمی شکنند.
9. بر شهرمی جهند، به روی حصارها میدوند، به خانه هابرمی آیند. مثل دزدان از پنجرهها داخل می شوند.