1. در ابتدا، خدا آسمانها و زمین را آفرید.
2. وزمین تهی و بایر بود و تاریکی بر روی لجه. و روح خدا سطح آبها را فرو گرفت.
3. و خدا گفت: «روشنایی بشود.» و روشنایی شد.
4. و خدا روشنایی را دید که نیکوست و خداروشنایی را از تاریکی جدا ساخت.
5. و خداروشنایی را روز نامید و تاریکی را شب نامید. وشام بود و صبح بود، روزی اول.
6. و خدا گفت: «فلکی باشد در میان آبها و آبهارا از آبها جدا کند.»
7. و خدا فلک را بساخت وآبهای زیر فلک را از آبهای بالای فلک جدا کرد. و چنین شد.
8. و خدا فلک را آسمان نامید. و شام بود و صبح بود، روزی دوم.
9. و خدا گفت: «آبهای زیر آسمان در یکجاجمع شود و خشکی ظاهر گردد.» و چنین شد.