34. هنگامی که ایشان را کشت اورا طلبیدند و بازگشت کرده، درباره خدا تفحص نمودند،
35. و به یاد آوردند که خدا صخره ایشان، و خدای تعالی ولی ایشان است.
36. اما به دهان خود او را تملق نمودند و به زبان خویش به اودروغ گفتند.
37. زیرا که دل ایشان با او راست نبودو به عهد وی موتمن نبودند.
38. اما او به حسب رحمانیتش گناه ایشان راعفو نموده، ایشان را هلاک نساخت بلکه بارهاغضب خود را برگردانیده، تمامی خشم خویش را برنینگیخت.
39. و به یاد آورد که ایشان بشرند، بادی که میرود و بر نمی گردد.
40. چند مرتبه درصحرا بدو فتنه انگیختند و او را در بادیه رنجانیدند.
41. و برگشته، خدا را امتحان کردند وقدوس اسرائیل را اهانت نمودند،
42. و قوت او رابهخاطر نداشتند، روزی که ایشان را از دشمن رهانیده بود.
43. که چگونه آیات خود را در مصرظاهر ساخت و معجزات خود را در دیار صوعن.
44. و نهرهای ایشان را به خون مبدل نمود ورودهای ایشان را تا نتوانستند نوشید.
45. انواع پشهها در میان ایشان فرستاد که ایشان را گزیدند وغوکهایی که ایشان را تباه نمودند؛
46. و محصول ایشان را به کرم صد پا سپرد و عمل ایشان را به ملخ داد.
47. تاکستان ایشان را به تگرگ خراب کردو درختان جمیز ایشان را به تگرگهای درشت.
48. بهایم ایشان را به تگرگ سپرد و مواشی ایشان را به شعله های برق.
49. و آتش خشم خود را برایشان فرستاد، غضب و غیظ و ضیق را، به فرستادن فرشتگان شریر.
50. و راهی برای غضب خود مهیا ساخته، جان ایشان را از موت نگاه نداشت، بلکه جان ایشان را به وبا تسلیم نمود.