1. آواز من بسوی خداست و فریادمی کنم. آواز من بسوی خداست گوش خود را به من فرا خواهد گرفت.
2. در روز تنگی خود خداوند را طلب کردم. در شب، دست من دراز شده، بازکشیده نگشت و جان من تسلی نپذیرفت.
3. خدا را یاد میکنم و پریشان میشوم. تفکر مینمایم و روح من متحیر میگردد، سلاه.
4. چشمانم را بیدار میداشتی. بیتاب میشدم وسخن نمی توانستم گفت.
5. درباره ایام قدیم تفکرکردهام. درباره سالهای زمانهای سلف.
6. سرودشبانه خود را بخاطر میآورم و در دل خود تفکرمی کنم و روح من تفتیش نموده است.
7. مگر خداتا به ابد ترک خواهد کرد و دیگر هرگز راضی نخواهد شد.