3. قدمهای خود را بسوی خرابه های ابدی بردار زیرا دشمن هرچه را که درقدس تو بود خراب کرده است.
4. دشمنانت درمیان جماعت تو غرش میکنند و علمهای خودرا برای علامات برپا مینمایند.
5. و ظاهرمی شوند چون کسانی که تبرها را بر درختان جنگل بلند میکنند.
6. و الان همه نقشهای تراشیده آن را به تبرها و چکشها خرد میشکنند.
7. قدس های تو را آتش زدهاند و مسکن نام تو را تابه زمین بیحرمت کردهاند.
8. و در دل خودمی گویند آنها را تمام خراب میکنیم. پس جمیع کنیسه های خدا را در زمین سوزانیدهاند.
9. آیات خود را نمی بینیم و دیگر هیچ نبی نیست. و درمیان ما کسی نیست که بداند تا به کی خواهد بود.