9. که جانهای ما را درحیات قرار میدهد و نمی گذارد که پایهای مالغزش خورد.
10. زیراای خدا تو ما را امتحان کردهای و ما را غال گذاشتهای چنانکه نقره راغال میگذارند.
11. ما را به دام درآوردی و باری گران بر پشتهای ما نهادی.
12. مردمان را بر سرما سوار گردانیدی و به آتش و آب درآمدیم. پس ما را بهجای خرم بیرون آوردی.
13. قربانی های سوختنی به خانه تو خواهم آورد. نذرهای خود را به تو وفا خواهم نمود،
14. که لبهای خود را بر آنها گشودم و در زمان تنگی خودآنها را به زبان خود آوردم.
15. قربانی های سوختنی پرواری را نزد تو خواهم گذرانید. گوسالهها و بزها را با بخور قوچها ذبح خواهم کرد، سلاه.
16. ای همه خداترسان بیایید و بشنوید تا ازآنچه او برای جان من کرده است خبر دهم.
17. به دهانم نزد او آواز خود را بلند کردم و تسبیح بلند بر زبان من بود.
18. اگر بدی را در دل خودمنظور میداشتم، خداوند مرا نمی شنید.
19. لیکن خدا مرا شنیده است و به آواز دعای من توجه فرموده.