4. آسمان را از بالا میخواند و زمین را، تا قوم خود راداوری کند:
5. «مقدسان مرا نزد من جمع کنید، که عهد را با من به قربانی بستهاند.»
6. و آسمانها ازانصاف او خبر خواهند داد. زیرا خدا خود داوراست، سلاه.
7. «ای قوم من بشنوتا سخن گویم. وای اسرائیل تا برایت شهادت دهم که خدا، خدای تومن هستم.
8. درباره قربانی هایت تو را توبیخ نمی کنم و قربانی های سوختنی تو دائم در نظرمن است.
9. گوسالهای از خانه تو نمی گیرم و نه بزی از آغل تو.
10. زیراکه جمیع حیوانات جنگل از آن منند و بهایمی که بر هزاران کوه میباشند.
11. همه پرندگان کوهها را میشناسم و وحوش صحرا نزد من حاضرند.
12. اگر گرسنه میبودم تورا خبر نمی دادم. زیرا ربع مسکون و پری آن از آن من است.
13. آیا گوشت گاوان را بخورم و خون بزها را بنوشم؟
14. برای خدا قربانی تشکر رابگذران، و نذرهای خویش را به حضرت اعلی وفانما.
15. پس در روز تنگی مرا بخوان تا تو راخلاصی دهم و مرا تمجید بنمایی.»
16. و اما به شریر خدا میگوید: «ترا چهکاراست که فرایض مرا بیان کنی و عهد مرا به زبان خود بیاوری؟