17. چونکه تو از تادیب نفرت داشتهای و کلام مرا پشت سر خود انداختهای.
18. چون دزد را دیدی او را پسند کردی و نصیب تو با زناکاران است.
19. دهان خود را به شرارت گشودهای و زبانت حیله را اختراع میکند.
20. نشستهای تا به ضد برادر خود سخن رانی ودرباره پسر مادر خویش غیبتگویی.
21. این راکردی و من سکوت نمودم. پس گمان بردی که من مثل تو هستم. لیکن تو را توبیخ خواهم کرد. و این را پیش نظر تو به ترتیب خواهم نهاد.
22. ای فراموش کنندگان خدا، در این تفکر کنید! مباداشما را بدرم و رهانندهای نباشد.
23. هرکه قربانی تشکر را گذراند مرا تمجید میکند. و آنکه طریق خود را راست سازد، نجات خدا را به وی نشان خواهم داد.»