مزامیر 38:1-13 Old Persian Version (OPV)

1. ای خداوند مرا در غضب خود توبیخ منما و در خشم خویش تادیبم مفرما.

2. زیرا که تیرهای تو در من فرو رفته و دست تو برمن فرود آمده است.

3. در جسد من بهسبب غضب تو صحتی نیست و در استخوانهایم بهسبب خطای خودم سلامتی نی.

4. زیرا گناهانم از سرم گذشته است. مثل بارگران از طاقتم سنگین ترشده.

5. جراحات من متعفن و مقروح شده است، بهسبب حماقت من.

6. به خود میپیچم وبی نهایت منحنی شدهام. تمامی روز ماتمکنان تردد میکنم.

7. زیرا کمر من از سوزش پر شده است و در جسد من صحتی نیست.

8. من بیحس و بینهایت کوفته شدهام و از فغان دل خود نعره میزنم.

9. ای خداوند تمامی آرزوی من در مد نظر تواست و ناله های من از تو مخفی نمی باشد.

10. دل من میطپد و قوتم از من رفته است و نور چشمانم نیز با من نیست.

11. دوستان و رفیقانم از بلای من برکنار میایستند و خویشان من دور ایستادهاند.

12. آنانی که قصد جانم دارند دام میگسترند و بداندیشانم سخنان فتنه انگیز میگویند و تمام روزحیله را تفکر میکنند.

13. و اما من مثل کر نمی شنوم. مانند گنگم که دهان خود را باز نکند.

مزامیر 38