12. از تابش پیش روی وی ابرهایش میشتافتند، تگرگ و آتشهای افروخته.
13. و خداوند از آسمان رعد کرده، حضرت اعلی آواز خود را بداد، تگرگ و آتشهای افروخته را.
14. پس تیرهای خود را فرستاده، ایشان را پراکنده ساخت، و برقها بینداخت وایشان را پریشان نمود.
15. آنگاه عمق های آب ظاهر شد و اساس ربع مسکون مکشوف گردید، از تنبیه توای خداوند، از نفخه باد بینی تو!
16. پس، از اعلی فرستاده، مرا برگرفت و ازآبهای بسیار بیرون کشید.
17. و مرا از دشمنان زورآورم رهایی داد و از خصمانم، زیرا که از من تواناتر بودند.
18. در روز بلای من پیش رویم درآمدند، لیکن خداوند تکیه گاه من بود.
19. و مرابجای وسیع بیرون آورد؛ مرا نجات داد زیرا که درمن رغبت میداشت.
20. خداوند موافق عدالتم مرا جزا داد و به حسب طهارت دستم مرا مکافات رسانید.
21. زیراکه راههای خداوند را نگاه داشته، و به خدای خویش عصیان نورزیدهام،
22. و جمیع احکام اوپیش روی من بوده است و فرائض او را از خوددور نکردهام،