مزامیر 147:4-11 Old Persian Version (OPV)

4. عدد ستارگان را میشمارد وجمیع آنها را به نام میخواند.

5. خداوند ما بزرگ است و قوت او عظیم و حکمت وی غیرمتناهی.

6. خداوند مسکینان را برمی افرازد و شریران را به زمین میاندازد.

7. خداوند را با تشکر بسرایید. خدای ما را با بربط سرود بخوانید.

8. که آسمانهارا با ابرها میپوشاند و باران را برای زمین مهیامی نماید و گیاه را بر کوهها میرویاند.

9. که بهایم را آذوقه میدهد و بچه های غراب را که او رامی خوانند.

10. در قوت اسب رغبت ندارد، و ازساقهای انسان راضی نمی باشد.

11. رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت وی امیدوارند.

مزامیر 147