2. تو نشستن و برخاستن مرا میدانی و فکرهای مرا از دور فهمیدهای.
3. راه و خوابگاه مرا تفتیش کردهای و همه طریق های مرا دانستهای.
4. زیرا که سخنی بر زبان من نیست، جز اینکه توای خداوند آن را تمام دانستهای.
5. از عقب و از پیش مرا احاطه کردهای و دست خویش را بر من نهادهای.