مزامیر 139:15-18 Old Persian Version (OPV)

15. استخوانهایم از تو پنهان نبودوقتی که در نهان ساخته میشدم و در اسفل زمین نقشبندی میگشتم.

16. چشمان تو جنین مرا دیده است و در دفتر تو همه اعضای من نوشته شده، درروزهایی که ساخته میشد، وقتی که یکی از آنهاوجود نداشت.

17. ای خدا، فکرهای تو نزد من چه قدر گرامی است و جمله آنها چه عظیم است!

18. اگر آنها رابشمارم، از ریگ زیاده است. وقتی که بیدارمی شوم هنوز نزد تو حاضر هستم.

مزامیر 139