93. وصایای تو را تا به ابد فراموش نخواهم کردزیرا به آنها مرا زنده ساختهای.
94. من از آن توهستم مرا نجات ده زیرا که وصایای تو را طلبیدم.
95. شریران برای من انتظار کشیدند تا مرا هلاک کنند. لیکن در شهادات تو تامل میکنم.
96. برای هر کمالی انتهایی دیدم، لیکن حکم تو بینهایت وسیع است.
97. شریعت تو را چقدر دوست میدارم.
98. اوامر تو مرا ازدشمنانم حکیم تر ساخته است زیرا که همیشه نزد من میباشد.
99. از جمیع معلمان خود فهیم ترشدم زیرا که شهادات تو تفکر من است.
100. ازمشایخ خردمندتر شدم زیرا که وصایای تو رانگاه داشتم.
101. پایهای خود را از هر راه بد نگاه داشتم تا آن که کلام تو را حفظ کنم.
102. ازداوریهای تو رو برنگردانیدم، زیرا که تو مرا تعلیم دادی.
103. کلام تو به مذاق من چه شیرین است وبه دهانم از عسل شیرین تر.
104. از وصایای توفطانت را تحصیل کردم. بنابراین هر راه دروغ رامکروه میدارم.