مزامیر 119:7-19 Old Persian Version (OPV)

7. تو را به راستی دل حمد خواهم گفت چون داوریهای عدالت تو را آموخته شوم.

8. فرایض تورا نگاه میدارم. مرا بالکلیه ترک منما.

9. به چه چیز مرد جوان راه خود را پاک میسازد؟ به نگاه داشتنش موافق کلام تو.

10. به تمامی دل تو را طلبیدم. مگذار که از اوامر توگمراه شوم.

11. کلام تو را در دل خود مخفی داشتم که مبادا به تو گناه ورزم.

12. ای خداوند تومتبارک هستی فرایض خود را به من بیاموز.

13. به لب های خود بیان کردم تمامی داوری های دهان تو را.

14. در طریق شهادات تو شادمانم.

15. چنانکه در هر قسم توانگری، در وصایای توتفکر میکنم و به طریق های تو نگران خواهم بود.

16. از فرایض تو لذت میبرم، پس کلام تو رافراموش نخواهم کرد.

17. به بنده خود احسان بنما تا زنده شوم و کلام تو را حفظ نمایم.

18. چشمان مرا بگشا تا ازشریعت تو چیزهای عجیب بینم.

19. من در زمین غریب هستم. اوامر خود را از من مخفی مدار.

مزامیر 119