مزامیر 119:64-76 Old Persian Version (OPV)

64. ای خداوند زمین از رحمت تو پر است. فرایض خودرا به من بیاموز.

65. با بنده خود احسان نمودی، ای خداوندموافق کلام خویش.

66. خردمندی نیکو و معرفت را به من بیاموز زیرا که به اوامر تو ایمان آوردم.

67. قبل از آنکه مصیبت را ببینم من گمراه شدم لیکن الان کلام تو را نگاه داشتم.

68. تو نیکو هستی و نیکویی میکنی. فرایض خود را به من بیاموز.

69. متکبران بر من دروغ بستند. و اما من به تمامی دل وصایای تو را نگاه داشتم.

70. دل ایشان مثل پیه فربه است. و اما من در شریعت تو تلذذمی یابم.

71. مرا نیکو است که مصیبت را دیدم، تافرایض تو را بیاموزم.

72. شریعت دهان تو برای من بهتر است از هزاران طلا و نقره.

73. دستهای تو مرا ساخته و آفریده است. مرافهیم گردان تا اوامر تو را بیاموزم.

74. ترسندگان توچون مرا بینند شادمان گردند زیرا به کلام توامیدوار هستم.

75. ای خداوند دانستهام که داوریهای تو عدل است، و برحق مرا مصیبت دادهای.

76. پس رحمت تو برای تسلی من بشود، موافق کلام تو با بنده خویش.

مزامیر 119