مزامیر 119:60-71 Old Persian Version (OPV)

60. شتابیدم ودرنگ نکردم تا اوامر تو را نگاه دارم.

61. ریسمانهای شریران مرا احاطه کرد، لیکن شریعت تو را فراموش نکردم.

62. در نصف شب برخاستم تا تو را حمد گویم برای داوریهای عدالت تو.

63. من همه ترسندگانت را رفیق هستم، و آنانی را که وصایای تو را نگاه میدارند.

64. ای خداوند زمین از رحمت تو پر است. فرایض خودرا به من بیاموز.

65. با بنده خود احسان نمودی، ای خداوندموافق کلام خویش.

66. خردمندی نیکو و معرفت را به من بیاموز زیرا که به اوامر تو ایمان آوردم.

67. قبل از آنکه مصیبت را ببینم من گمراه شدم لیکن الان کلام تو را نگاه داشتم.

68. تو نیکو هستی و نیکویی میکنی. فرایض خود را به من بیاموز.

69. متکبران بر من دروغ بستند. و اما من به تمامی دل وصایای تو را نگاه داشتم.

70. دل ایشان مثل پیه فربه است. و اما من در شریعت تو تلذذمی یابم.

71. مرا نیکو است که مصیبت را دیدم، تافرایض تو را بیاموزم.

مزامیر 119