41. ای خداوند رحمهای تو به من برسد ونجات تو به حسب کلام تو.
42. تا بتوانم ملامت کننده خود را جواب دهم زیرا بر کلام تو توکل دارم.
43. و کلام راستی را از دهانم بالکل مگیرزیرا که به داوریهای تو امیدوارم
44. و شریعت تورا دائم نگاه خواهم داشت تا ابدالاباد.
45. و به آزادی راه خواهم رفت زیرا که وصایای تو را طلبیدهام.
46. و در شهادات تو به حضور پادشاهان سخن خواهم گفت و خجل نخواهم شد.
47. و ازوصایای تو تلذذ خواهم یافت که آنها را دوست میدارم.
48. و دستهای خود را به اوامر تو که دوست میدارم بر خواهم افراشت و در فرایض تو تفکر خواهم نمود.
49. کلام خود را با بنده خویش به یاد آور که مرا بر آن امیدوار گردانیدی.