154. در دعوای من دادرسی فرموده، مرا نجات ده و به حسب کلام خویش مرا زنده ساز.
155. نجات از شریران دور است زیرا که فرایض تو را نمی طلبند.
156. ای خداوند، رحمت های تو بسیار است. به حسب داوریهای خود مرا زنده ساز.
157. جفاکنندگان و خصمان من بسیارند. اما ازشهادات تو رو برنگردانیدم.
158. خیانت کاران رادیدم و مکروه داشتم زیرا کلام تو را نگاه نمی دارند.
159. ببین که وصایای تو را دوست میدارم. ای خداوند، به حسب رحمت خود مرازنده ساز!
160. جمله کلام تو راستی است وتمامی داوری عدالت تو تا ابدالاباد است.
161. سروران بیجهت بر من جفا کردند. اما دل من از کلام تو ترسان است.