مزامیر 119:15-28 Old Persian Version (OPV)

15. چنانکه در هر قسم توانگری، در وصایای توتفکر میکنم و به طریق های تو نگران خواهم بود.

16. از فرایض تو لذت میبرم، پس کلام تو رافراموش نخواهم کرد.

17. به بنده خود احسان بنما تا زنده شوم و کلام تو را حفظ نمایم.

18. چشمان مرا بگشا تا ازشریعت تو چیزهای عجیب بینم.

19. من در زمین غریب هستم. اوامر خود را از من مخفی مدار.

20. جان من شکسته میشود از اشتیاق داوریهای تو در هر وقت.

21. متکبران ملعون را توبیخ نمودی، که از اوامر تو گمراه میشوند.

22. ننگ ورسوایی را از من بگردان، زیرا که شهادات تو راحفظ کردهام.

23. سروران نیز نشسته، به ضد من سخنگفتند. لیکن بنده تو در فرایض تو تفکرمی کند.

24. شهادات تو نیز ابتهاج من و مشورت دهندگان من بودهاند.

25. جان من به خاک چسبیده است. مرا موافق کلام خود زنده ساز.

26. راههای خود را ذکر کردم و مرا اجابت نمودی. پس فرایض خویش را به من بیاموز.

27. طریق وصایای خود را به من بفهمان و در کارهای عجیب تو تفکر خواهم نمود.

28. جان من از حزن گداخته میشود. مرا موافق کلام خود برپا بدار.

مزامیر 119