مزامیر 119:136-146 Old Persian Version (OPV)

136. نهرهای آب از چشمانم جاری است زیرا که شریعت تو رانگاه نمی دارند.

137. ای خداوند تو عادل هستی و داوریهای تو راست است.

138. شهادات خود را به راستی امر فرمودی و به امانت الی نهایت.

139. غیرت من مرا هلاک کرده است زیرا که دشمنان من کلام تورا فراموش کردهاند.

140. کلام تو بینهایت مصفی است و بنده تو آن را دوست میدارد.

141. من کوچک و حقیر هستم، اما وصایای تو را فراموش نکردم.

142. عدالت تو عدل است تا ابدالاباد وشریعت تو راست است.

143. تنگی و ضیق مرا درگرفته است، اما اوامر تو تلذذ من است.

144. شهادات تو عادل است تا ابدالاباد. مرا فهیم گردان تا زنده شوم.

145. به تمامی دل خواندهام. ای خداوند مراجواب ده تا فرایض تو را نگاه دارم!

146. تو راخواندهام، پس مرا نجات ده. و شهادات تو را نگاه خواهم داشت.

مزامیر 119