مزامیر 119:136-144 Old Persian Version (OPV)

136. نهرهای آب از چشمانم جاری است زیرا که شریعت تو رانگاه نمی دارند.

137. ای خداوند تو عادل هستی و داوریهای تو راست است.

138. شهادات خود را به راستی امر فرمودی و به امانت الی نهایت.

139. غیرت من مرا هلاک کرده است زیرا که دشمنان من کلام تورا فراموش کردهاند.

140. کلام تو بینهایت مصفی است و بنده تو آن را دوست میدارد.

141. من کوچک و حقیر هستم، اما وصایای تو را فراموش نکردم.

142. عدالت تو عدل است تا ابدالاباد وشریعت تو راست است.

143. تنگی و ضیق مرا درگرفته است، اما اوامر تو تلذذ من است.

144. شهادات تو عادل است تا ابدالاباد. مرا فهیم گردان تا زنده شوم.

مزامیر 119