7. و ایشان را به راه مستقیم رهبری نمود، تا به شهری مسکون درآمدند.
8. پس خداوند را بهسبب رحمتش تشکرنمایند و بهسبب کارهای عجیب وی با بنی آدم.
9. زیرا که جان آرزومند را سیر گردانید و جان گرسنه را از چیزهای نیکو پر ساخت.
10. آنانی که در تاریکی و سایه موت نشسته بودند، که درمذلت و آهن بسته شده بودند.
11. زیرا به کلام خدامخالفت نمودند و به نصیحت حضرت اعلی اهانت کردند.
12. و او دل ایشان را به مشقت ذلیل ساخت. بلغزیدند و مدد کنندهای نبود.
13. آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند وایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.
14. ایشان را از تاریکی و سایه موت بیرون آورد وبندهای ایشان را بگسست.
15. پس خداوند را بهسبب رحمتش تشکرنمایند و بهسبب کارهای عجیب او با بنی آدم.
16. زیرا که دروازه های برنجین را شکسته، وبندهای آهنین را پاره کرده است.
17. احمقان بهسبب طریق شریرانه خود و بهسبب گناهان خویش، خود را ذلیل ساختند.
18. جان ایشان هرقسم خوراک را مکروه داشت و به دروازه های موت نزدیک شدند.
19. آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.
20. کلام خود را فرستاده، ایشان را شفا بخشید و ایشان را از هلاکتهای ایشان رهانید.
21. پس خداوند را بهسبب رحمتش تشکرنمایند و بهسبب کارهای عجیب او با بنی آدم.
22. و قربانی های تشکر را بگذرانند و اعمال وی رابه ترنم ذکر کنند.
23. آنانی که در کشتیها به دریارفتند، و در آبهای کثیر شغل کردند.