4. در صحرا آواره شدند و دربادیهای بیطریق و شهری برای سکونت نیافتند.
5. گرسنه و تشنه نیز شدند و جان ایشان در ایشان مستمند گردید.
6. آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.
7. و ایشان را به راه مستقیم رهبری نمود، تا به شهری مسکون درآمدند.
8. پس خداوند را بهسبب رحمتش تشکرنمایند و بهسبب کارهای عجیب وی با بنی آدم.
9. زیرا که جان آرزومند را سیر گردانید و جان گرسنه را از چیزهای نیکو پر ساخت.
10. آنانی که در تاریکی و سایه موت نشسته بودند، که درمذلت و آهن بسته شده بودند.
11. زیرا به کلام خدامخالفت نمودند و به نصیحت حضرت اعلی اهانت کردند.
12. و او دل ایشان را به مشقت ذلیل ساخت. بلغزیدند و مدد کنندهای نبود.
13. آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند وایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.
14. ایشان را از تاریکی و سایه موت بیرون آورد وبندهای ایشان را بگسست.