مزامیر 107:35-42 Old Persian Version (OPV)

35. بادیه را به دریاچه آب مبدل کرد و زمین خشک را به چشمه های آب.

36. و گرسنگان را در آنجا ساکن ساخت تا شهری برای سکونت بنا نمودند.

37. و مزرعهها کاشتند وتاکستانها غرس نمودند و حاصل غله به عمل آوردند.

38. و ایشان را برکت داد تا به غایت کثیرشدند و بهایم ایشان را نگذارد کم شوند.

39. و بازکم گشتند و ذلیل شدند، از ظلم و شقاوت و حزن.

40. ذلت را بر روسا میریزد و ایشان را در بادیهای که راه ندارد آواره میسازد.

41. اما مسکین را ازمشقتش برمی افروزد و قبیلهها را مثل گله هابرایش پیدا میکند.

42. صالحان این را دیده، شادمان میشوند و تمامی شرارت دهان خود راخواهد بست.

مزامیر 107