17. احمقان بهسبب طریق شریرانه خود و بهسبب گناهان خویش، خود را ذلیل ساختند.
18. جان ایشان هرقسم خوراک را مکروه داشت و به دروازه های موت نزدیک شدند.
19. آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.
20. کلام خود را فرستاده، ایشان را شفا بخشید و ایشان را از هلاکتهای ایشان رهانید.
21. پس خداوند را بهسبب رحمتش تشکرنمایند و بهسبب کارهای عجیب او با بنی آدم.
22. و قربانی های تشکر را بگذرانند و اعمال وی رابه ترنم ذکر کنند.
23. آنانی که در کشتیها به دریارفتند، و در آبهای کثیر شغل کردند.
24. اینان کارهای خداوند را دیدند و اعمال عجیب او را درلجهها.
25. او گفت پس باد تند را وزانید و امواج آن را برافراشت.
26. به آسمانها بالا رفتند و به لجهها فرود شدند و جان ایشان از سخنی گداخته گردید.
27. سرگردان گشته، مثل مستان افتان وخیزان شدند و عقل ایشان تمام حیران گردید.
28. آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریادبرآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.
29. طوفان را به آرامی ساکت ساخت که موجهایش ساکن گردید.
30. پس مسرور شدندزیرا که آسایش یافتند و ایشان را به بندر مرادایشان رسانید.
31. پس خداوند را بهسبب رحمتش تشکرنمایند و بهسبب کارهای عجیب او با بنی آدم.
32. و او را در مجمع قوم متعال بخوانند و درمجلس مشایخ او را تسبیح بگویند.