1. خداوند را حمد بگویید زیرا که اونیکو است و رحمت او باقی است تا ابدالاباد.
2. فدیه شدگان خداوند این را بگویند که ایشان را از دست دشمن فدیه داده است.
3. وایشان را از بلدان جمع کرده، از مشرق و مغرب واز شمال و جنوب.
4. در صحرا آواره شدند و دربادیهای بیطریق و شهری برای سکونت نیافتند.
5. گرسنه و تشنه نیز شدند و جان ایشان در ایشان مستمند گردید.
6. آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.
7. و ایشان را به راه مستقیم رهبری نمود، تا به شهری مسکون درآمدند.
8. پس خداوند را بهسبب رحمتش تشکرنمایند و بهسبب کارهای عجیب وی با بنی آدم.
9. زیرا که جان آرزومند را سیر گردانید و جان گرسنه را از چیزهای نیکو پر ساخت.
10. آنانی که در تاریکی و سایه موت نشسته بودند، که درمذلت و آهن بسته شده بودند.
11. زیرا به کلام خدامخالفت نمودند و به نصیحت حضرت اعلی اهانت کردند.
12. و او دل ایشان را به مشقت ذلیل ساخت. بلغزیدند و مدد کنندهای نبود.