38. مصریان از بیرون رفتن ایشان شاد بودند زیرا که خوف ایشان بر آنها مستولی گردیده بود.
39. ابری برای پوشش گسترانید و آتشی که شامگاه روشنایی دهد.
40. سوال کردند پس سلوی برای ایشان فرستاد و ایشان را از نان آسمان سیرگردانید.
41. صخره را بشکافت و آب جاری شد؛ در جایهای خشک مثل نهر روان گردید.
42. زیراکلام مقدس خود را به یاد آورد و بنده خویش ابراهیم را.
43. و قوم خود را با شادمانی بیرون آورد و برگزیدگان خویش را با ترنم.
44. وزمینهای امتها را بدیشان داد و زحمت قومها راوارث شدند.
45. تا آنکه فرایض او را نگاه دارند وشریعت او را حفظ نمایند. هللویاه!