مزامیر 102:7-15 Old Persian Version (OPV)

7. پاسبانی میکنم ومثل گنجشک بر پشت بام، منفرد گشتهام.

8. تمامی روز دشمنانم مرا سرزنش میکنند و آنانی که برمن دیوانه شدهاند مرا لعنت مینمایند.

9. زیراخاکستر را مثل نان خوردهام و مشروب خود را بااشک آمیختهام،

10. بهسبب غضب و خشم توزیرا که مرا برافراشته و به زیر افکندهای.

11. روزهایم مثل سایه زوال پذیر گردیده و من مثل گیاه پژمرده شدهام.

12. لیکن توای خداوند جلوس فرمودهای تاابدالاباد! و ذکر تو تا جمیع نسل هاست!

13. توبرخاسته، بر صهیون ترحم خواهی نمود زیراوقتی است که بر او رافت کنی و زمان معین رسیده است.

14. چونکه بندگان تو در سنگهای وی رغبت دارند و بر خاک او شفقت مینمایند.

15. پس امتها از نام خداوند خواهند ترسید وجمیع پادشاهان جهان از کبریایی تو.

مزامیر 102