10. بهسبب غضب و خشم توزیرا که مرا برافراشته و به زیر افکندهای.
11. روزهایم مثل سایه زوال پذیر گردیده و من مثل گیاه پژمرده شدهام.
12. لیکن توای خداوند جلوس فرمودهای تاابدالاباد! و ذکر تو تا جمیع نسل هاست!
13. توبرخاسته، بر صهیون ترحم خواهی نمود زیراوقتی است که بر او رافت کنی و زمان معین رسیده است.
14. چونکه بندگان تو در سنگهای وی رغبت دارند و بر خاک او شفقت مینمایند.
15. پس امتها از نام خداوند خواهند ترسید وجمیع پادشاهان جهان از کبریایی تو.
16. زیراخداوند صهیون را بنا نموده، و در جلال خودظهور فرموده است.
17. به دعای مسکینان توجه نموده، و دعای ایشان را خوار نشمرده است.
18. این برای نسل آینده نوشته میشود تا قومی که آفریده خواهند شد خداوند را تسبیح بخوانند.
19. زیرا که از بلندی قدس خودنگریسته، خداوند از آسمان بر زمین نظر افکنده است.
20. تا ناله اسیران را بشنود و آنانی را که به موت سپرده شدهاند آزاد نماید.
21. تا نام خداوندرا در صیهون ذکر نمایند و تسبیح او را دراورشلیم،
22. هنگامی که قومها با هم جمع شوند وممالک نیز تا خداوند را عبادت نمایند.
23. توانایی مرا در راه ناتوان ساخت و روزهای مرا کوتاه گردانید.