1. آنگاه عیسی آن جماعت و شاگردان خود را خطاب کرده،
2. گفت: «کاتبان وفریسیان بر کرسی موسی نشستهاند.
3. پس آنچه به شما گویند، نگاه دارید و بهجا آورید، لیکن مثل اعمال ایشان مکنید زیرا میگویند ونمی کنند.
4. زیرا بارهای گران و دشوار رامی بندند و بر دوش مردم مینهند و خودنمی خواهند آنها را به یک انگشت حرکت دهند.
5. و همه کارهای خود را میکنند تا مردم، ایشان را ببینند. حمایلهای خود را عریض و دامنهای قبای خود را پهن میسازند،
6. و بالا نشستن درضیافتها و کرسیهای صدر در کنایس را دوست میدارند،
7. و تعظیم در کوچهها را و اینکه مردم ایشان را آقا آقا بخوانند.
8. لیکن شماآقا خوانده مشوید، زیرا استاد شما یکی است یعنی مسیح و جمیع شما برادرانید.
9. و هیچکس را بر زمین، پدر خود مخوانید زیرا پدر شمایکی است که در آسمان است.