غزل‌غزل‌ها 8:1-5 Old Persian Version (OPV)

1. کاش که مثل برادر من که پستانهای مادر مرامکید میبودی، تا چون تو را بیرون مییافتم تو را میبوسیدم و مرا رسوانمی ساختند.

2. تو را رهبری میکردم و به خانه مادرم در میآوردم تا مرا تعلیم میدادی تا شراب ممزوج و عصیر انار خود را به تو مینوشانیدم.

3. دست چپ او زیر سر من میبود و دست راستش مرا در آغوش میکشید.

4. ای دختران اورشلیم شما را قسم میدهم که محبوب مرا تا خودش نخواهد بیدار نکنید و برنینگیزانید.

5. این کیست که بر محبوب خود تکیه کرده، ازصحرا برمی آید؟

غزل‌غزل‌ها 8