غزل‌غزل‌ها 7:9-13 Old Persian Version (OPV)

9. و دهان تومانند شراب بهترین برای محبوبم که به ملایمت فرو رود و لبهای خفتگان را متکلم سازد.

10. من از آن محبوب خود هستم و اشتیاق وی بر من است.

11. بیاای محبوب من به صحرا بیرون برویم، و در دهات ساکن شویم.

12. و صبح زود به تاکستانها برویم و ببینیم که آیا انگور گل کرده وگلهایش گشوده و انارها گل داده باشد. در آنجامحبت خود را به تو خواهم داد.

13. مهر گیاههابوی خود را میدهد و نزد درهای ما هر قسم میوه نفیس تازه و کهنه هست که آنها را برای توای محبوب من جمع کردهام.

غزل‌غزل‌ها 7