غزل‌غزل‌ها 7:7-11 Old Persian Version (OPV)

7. این قامت تو مانند درخت خرما وپستانهایت مثل خوشه های انگور میباشد.

8. گفتم که به درخت خرما برآمده، شاخه هایش راخواهم گرفت. و پستانهایت مثل خوشه های انگور و بوی نفس تو مثل سیبها باشد.

9. و دهان تومانند شراب بهترین برای محبوبم که به ملایمت فرو رود و لبهای خفتگان را متکلم سازد.

10. من از آن محبوب خود هستم و اشتیاق وی بر من است.

11. بیاای محبوب من به صحرا بیرون برویم، و در دهات ساکن شویم.

غزل‌غزل‌ها 7