14. حق شکسته دل از دوستش ترحم است، اگرچه هم ترس قادر مطلق را ترک نماید.
15. اما برادران من مثل نهرها مرا فریب دادند، مثل رودخانه وادیها که میگذرند.
16. که از یخ سیاه فام میباشند، و برف در آنها مخفی است.
17. وقتی که آب از آنها میرود، نابود میشوند. و چون گرماشود، از جای خود ناپدید میگردند.
18. کاروانیان از راه خود منحرف میشوند، و در بیابان داخل شده، هلاک میگردند.
19. کاروانیان تیما به آنهانگران بودند. قافله های سبا امید آن را داشتند.
20. از امید خود خجل گردیدند. به آنجا رسیدند وشرمنده گشتند.
21. زیرا که الان شما مثل آنهاشدهاید، مصیبتی دیدید و ترسان گشتید.
22. آیاگفتم که چیزی به من ببخشید؟ یا ارمغانی از اموال خود به من بدهید؟
23. یا مرا از دست دشمن رهاکنید؟ و مرا از دست ظالمان فدیه دهید؟