26. بهجای شریران ایشان را میزند، در مکان نظرکنندگان.
27. از آن جهت که از متابعت اومنحرف شدند، و در همه طریقهای وی تامل ننمودند.
28. تا فریاد فقیر را به او برسانند، و اوفغان مسکینان را بشنود.
29. چون او آرامی دهدکیست که در اضطراب اندازد، و چون روی خودرا بپوشاند کیست که او را تواند دید. خواه به امتی خواه به انسانی مساوی است،
30. تا مردمان فاجرسلطنت ننمایند و قوم را به دام گرفتار نسازند.
31. لیکن آیا کسی هست که به خدا بگوید: سزایافتم، دیگر عصیان نخواهم ورزید.